Kaf Dağı Şiiri - Cağlar Akarsu

Kaf Dağı
..
Dede korkut seher vakti yavaşça yerinden doğruldu,
Gün daha yeni ışımaya, başlamıştı gecenden kalan,
Yorgunluk hala üzerinde bir kabus gibi çökmüştü..
Beyaz aksakalını sıvazladı, beyaz uzun entarisi
Yerlerde sürünüyordu..
..
Her sene biraz daha mı küçülüyordu,
Yaşlı ağaç artık dallarını eğmeye başlamıştı
Görüntü zamane şartlarında şekil değiştirdi..
..
Dış da ki “kürk ve post” içteki cevheri sön dürümüydü?
..
Ağaç var olduğu müddetçe, ayakta duracaktı..
Bir gerçek varsa “kökler” deydi..
..
Dede korkut, “Kafdağı” gibi dimdik,
Ulusumun üzerinde yaşayacaktı