Kaf Dağı Şiiri - Fazıl Çakaler

Çay tabağı olsam da bardak gibi düşünce kırılmam
Yük olmam daim ben şükür taşınmam
Yaram yokki bile sivilce, uyuz olup kaşınmam
Beklemem olay sonunu sakınırım ta başından

Aklı kısa korkarım saçı uzundan
Kork kurnanın yavaş akan suyun dan
Gözünle görmediğin kaç söz duyumundan
Kork Allahtan korkmayan kulundan

Benim için özür, özür Kaf dağı
Sabra sabrederim amma dinlemem solu sağı
Basmaz ayaklarım boşa alır, inerim Bolu dağı
Değil üzüm yemek sökerim kökünden bağı

Güvendiğim dağlara karlar yağdı oluverdi kışta
Gözlerde ışıltı dudaklarda görmedim tebessüm hiç bakışta
Geçip giden ömrüm hergün artan bir telaşta
İyilik mağlup olmuş İblise hayat denen bu savaşta