Kaf Dağı Şiiri - Kaşif Kani Ertürk

Bak kardelenim bak göçmen kızı
Bu yolda konuşmuştuk seninle
Bu yolda düşmüştü içime sizi
Yıllar yıllar sonra
Bu yolda demiştim sana yol değiştir diye
Henüz sen on yedisinde bir güzel
Ben yirmi birinde deli -kanlıydım
Hatırlarmısın bilmem ki
Ağaçlar daha yeşil
Güneş başka doğardı sanki
Başımızda kavak yelleri
Aklımız kaf dağının ardındaydı
Sonra hayali umuda bağlar
Beklentilerimizin düşlerine yatardık
Tıpkı aynalara olduğu gibi
O zamanlar aya güne dost
Ve saatlere henüz düşman değildik
Çünkü zaman neydi bilmezdik
Ne kıştaki kardan ayazdan korkar
Ne yazın temmuz sıcağından etkilenirdik
Üstelik mehtaplı gecelerde
Yıldızlardan dilek tutar
Çiçeklerden fal bakardık da
Sonra da bir küser bir barışırdık
Birbirimizi
Bakan göz okşayan elden kıskanırdık