Kaf Dağı-1 Şiiri - Hidayet Avşar

Kaf Dağı’nın doruğuna göz diktim.
En verimli toprağına ektim,
En kırmızı güllerini evrenin...
En çok benimdin bence.
Kaf Dağı’nın doruğuna göz diktim
Gözüm gördüğünce...
Engindin,
En denizdin,
En toprak.
Susardın mavilerce,
Susardı yaprak...
Kaf Dağı’nın doruğuna göz diktim,
Kaf Dağı’na acıyarak...
Dolaştım tüm evreni
Yıldızlara çarpmadan...
Siyah bir gül tadında,
Ay ışığı içtim
Dudaklarından...
Gözlerinin buğusunda,
Kaybolmuş bir limandan gülümsedim Venüs’e...
Bir harita buldum denizlerin dibinden
Yosun yeşili akşamlarda aradım sevdiğim kadını...
Ellerinin ateşinde erittim buzlu dağları...
Ey sevgili!
Denizinin damlasına,
Toprağının sıcağına,
Yokluğuna göz diktim!