anne görsel sanatlar gastrolog
ADANMIŞ ŞİİR
Ben sende doğmuşum..
Ruhumun gemisine liman..
Yüreğime aşk iksiri..
Dikenli bahçeme gülsün..
kör düşler kuruyorum hicran kuyularında
nezaman rüzgar çalsa gecenin matemini
yetim bir figan düşüyor yüzüme
denizin sitemine isyan eden yakamozlar.....
senli geceleri soruyorlar bana....
semah dönen deniz yıldızları doluyor içime
Susuşları vedaları kırkyamaya dönmüş sır benim
Her ana bin hatıra koyan tamamlanmamış cümle
Aldığı her nefesi hayra alamete yoran sır benim..
Yağmurlar yağıyor şehre bende ağlasam anlamasalar
Alabora olmuş gemilerimi güvenli limanlara demirlesem
Sorma bana işte nasılsın diye
Yüzümde hesabını veremiyeceğim hiçbir kırışıklık yok benim..
Esmer akşamlarda hummalı sayıklamalarım
Sonra sana varmayan hayali koşmalarım
Hepsi hatta bu şehir bile bana tuzak
Sorma işte neden diye
Hayatın ellerinden çekmış iken ellerimi
Heybemde kalmamışken umudum
Suskunluk limanlarında batmışken bir bir gemilerim
Geçmişe dil döken ruhum ,susmuşken
En kara gecelerde,kalemim kırmızı yazıyorken
En ele avuca gelmez umutlarda seni bulmak ne güzel
Sesin korkularımı yerle bir etsede
Üzerime sinen derin huzurun ile gel
Üksüz kalan saçlarımı okşasın ellerin aşk makamında..
Ey gökyüzü ben saklamışken sen niye dökersin ortaya incilerini..
Sana beni anlatan mısralar vuruldu canevinden..
Kaç ömrümüz kaldıki şunun şurasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!