düğümlendi
kelimeler
bitti artık beton zemine düşen hayaller
bir kaç adım
bir kaç hayat
bir kaç yıl
cansuyunu alalı kökünden
ayrıldı gül canı gülşeninden
ellerde dolandı seyreyledi güzelliğini alem
sevdasına susarmış gövdesiyle madem
yansada sönmezmiş suyunda her dem
ellerimde üç elif uzunluğunda ahlar
ahlar mı kalır yerinde
döner durur sabahlar
.....
ey aşk..!
kervan olup yollara mı düşmektesin
sandığımdanda uzunmuş bu yollar
ayrılınca şehrinden
kapanırmış kollar
martılar denizi yanlız bırakmadılar
ben dönerken de usulca selamladılar....
Ah..!
içimdeki ateş yakar mı dünyayı derinden
güneş görüp de çekilir mi sessizce evrenimden
duymaz yar,vermez ellerini gönülden
gel ey yar..!
etme eyleme beni yalnız koma
kömür karası gözlerin
gözlerinde parıldayan gözlerim
ruhumda duymayı özlediğim özlemim
yüzünde yansıyan hüznüm
ellerinde vedasız özlemim...
hazan mevsimine kaldı
şimdi kavuşmak...
ayrılıkta bu mevsimdi senle
döndü dolandı mevsimler
hasretin benle...
az kaldı geçer bu günler
esen rüzgar eşliğinde bu yazıyı yazmak
hiç bir şeye değişemeyeceğim kadar güzel..
dalgaların sesliliğinde,rüzgarın eşliğinde
bu ağacın altında olmak
hayal gibi....
Acımın gölgesinde güneşi batırırken,
Gelişinle güneşin doğuşunu sevginle kucakladım.
Her şey seninle başladı,
Herşeyi seninle öğrenecektim.
Ne beynim vardı bu hayatı taşımaya
Ne de kalbim vardı...
kocaman bir dünyaydı benimkisi sende...
ben sende açtım yüreğimi,doldurdum onca ümitlerimi
yüreğim ne çok yağmur alıyordu seninleyken,
ruhum ne çok genişti,
hayallerim ucsuz bucaksız...
gökyüzü,yıldız,bulutlar ve ay benim kutup yıldızım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!