Nokta doğruldu
İlerledi çizgiye.
Sıçrayan pıtırcık kuşları,
Uçtu boşlukta.
İzleri çizgi oldu,
Yol oldu semada.
Tekrarı yok Salih-i Saliha
Bu son dem, sonbahar.
İki adım bizden, iki sizden
Şaşı göz birlemen gerek!
Minnet sırtta yük,
Üç hal düşünüyorum kendimce;
Sonsuz evren,
Sonsuz yeryüzü,
Sonsuz insan.
Hepsi de birbirinin içinde.
Bir adem, bir alem
Kabil, Habil.. Ademin çocukları
Kabil ekin, Habil koçu kurban seçer.
Ka ile kadim, kararlılık, kadriyet,......
Ha ile hassasiyet, halislik, huzur,...
Hayata dahil eder.
Baba alın teri, emek, ekmek
Baba ocağı pişirecek
Yaksada hep gözetecek
Yokluğunda büyütecek.
Baba dedi;
Düşünce dalgaları
Enginlerde çarparken,
Sisli mavilik ve gölgelerin
Işığını aşarda gider,
Sonsuzluğun kapısından
Geçerde gider.
İnsan manzaraları;
Ekmek kuyruğunda,
Otobüs durağında,
Düğün alayında,
Cenaze konvoyunda,
Çeşitlilik karmaşasında.
Yurdumun laleleri;
Renkleri sarı,
İki güneşli mavi yeri.
Kevser ırmakları akar
Doldurula kâseler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!