Kadrini Bilmediğime Şiiri - Ümit Işıkdağ

Ay karanfil renginde
Ve yıldızlarda taze bir hüzün
Bir yalnızım,ıslığımda
Cümle derdim kördüğüm

Kalp emrine amade gecenin
Ve akşam sefaları sen kokmakta
Sessizliğin içinde asude sesin
Gecenin her anında içime dolmakta

Sevdan kurşun gibi ağır çökmekte
Gecenin en derinine
Dostluğuna dair her bilmece
Benden bir güvercin azad etmekte

Yarın sensiz bşalayacak ilk günüm
Sensizliğe alışmak zor be gülüm
Seni düşündüm her dakika
Ömrüm boyu sevgim kalsın yanında

Hakkım mı geçti benim sana
Geçtiyse binlerce kez helal ettim
Sen kadir kıymey bilirsin amma
Ben senin hangi gün kadrini bildim

Ey zor günümün en iyi dostu
Tanrı binlerce kez olsun razı
Senin için ederim dua niyazı
Varlığın en mutlu günümdü bazı

Sen benim yoldaşım benim sırdaşım
Bir arkadaş değil sanki kardeşim
Gitmek istersen durmam yoluna
Ancak bulunmaz senin bir eşin

Ümit kelam eder çile doldurur
Senin gibi dost nerde bulunur
En yüce tahttasın kalp sarayımda
Keşke hep kalsaydın benim yanımda....