Çektiğim acılar kader mi bilmem
Dert mi,elem mi, keder mi bilmem
Yaban ellere gider mi bilmem
Bu sevdam bir yer eder mi bilmem ?
Korkuyorum aşkım heder olacak
Seni sensiz yaşamak ne demek bilir misin ?
Yanımdasın, içimdesin yine de özlemimsin
Seni benim kadar sen bile sevemez
Sen bile benim kadar ÖZLEYEMEZSİN.......
Çok deprem geçirdim ,görmeden seni
Sarsmadı hiç biri sen gibi beni
Bin deprem görseydim yine ölmezdim
Senin şuh bakışın öldürdü beni
Yangınlarda kaldım, ısınmadım da
Hayatımın izlerini taşıyor kır saçlarım
Yalan,riya ,üçkağıt, çatılıyor kaşlarım
Ocağıma dikilmiş,yüzlerce incir ağacı
Kuyularım kazılıyor, çatılıyor kaşlarım.
Renkli camlar ardından, bakılıyor dünyaya
Kalem kırmış Yaratan,kaderimi yazarken
Yitmiş gitmiş soluğum,dertlerimi sayarken
Melekler bile üzgün, ağlamaklı, biçare
Bela,lanet, gözyaşı, yüreğime dolarken....
Benim bildiğim, benim sevdiğim
Yoluna canımı feda ettiğim
Ölürcesine sevdiğim; sen.
O, sen değilsin.
Çok değişmiş başka olmuşsun
Yanlışlar içindeyiz biz bu alemde
Beraber olmamız büyük bir yanlış
Çok büyük günaha girdik bazen de
farkına varamadık, bu bile yanlış...
Zaten tutmuyordu ki bizim burcumuz
Hava sanki birden kapattı
Ağlıyor mu ne güzelim gözün
Üzülmeni istemem,kıyamam sana
Sen ağlama benim biricik yağmur gözlüm...
Anlıyorum halinden ne acılar çektiğini
Bana yaşımı sorma;
Yeterince yaşadım hayatı
Belki yüz yaşındayım
Belki de bin yirmi
Şarkılarla dağıtırım efkarımı
Şiirler dert ortağım
Herşeyi paylaştık, bu yabanlık niye ?
Ben seni sevmedim mi, varlığım diye ?
Karasevdam sığmaz evrene bile
Çok güzelsin yavrucuğum
Allah nazardan saklasın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!