Gök...
Bütün cemali ile
İndiriyordu
Sirayetini sabaha
Şimşekler yağıyor
Flaşlar patlıyordu
Yağmurdan önce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
güzel şiirdi kutlarım
"Devinim bu..."
Var olmak,
Almak demek.
Devam etmek için de vermek, aldığını...
Hani, o meşhur teori yani,
"Hiçbir şey yoktan var olmaz,
Var olan da yok olmaz....
Dönüşür, ancak..."
Görülen de o,
Mevsimsel...
"Suyun yerle gök arasındaki dolaşımı..."
İnsan mı?
"Filmin seyircisi..."
Ders alabildiği kadar...
Düşündürdü,
Şiirdi...
Tebrikler Semiha Hanım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta