Kadırga'ya/Yunus'a Ağıt/Utandıran Aşk

- küstürdüm gönülü güldüremedim
baharım güz oldu, yazım kış oldu –

Neşet Ertaş türküsü

Bir de martılar var
çöplüklerde dolaşan
Serçe kanatlarını kıran
Ve ekmek kırıntılarını
Toplayan
Esrarkeş gecelerin şaşal
Diplerine sinmiş şahidi
Ve belki de balıkçı teknelerine
Yağmur vurmuş gecelerde
Tek arkadaş
Sessizliğe kaçmış alacakaranlık
Aydınlıklarda habercisi
Gürültülü şehrin
Kollarında kesikleriyle sokaklarda
Dolaşan Aziz’in ve Necmettin’in
Alem ortağı Yunus’un evden
Kaçtığına ağlayan martılar

Yunus bu
Söz dinler mi
Sözü dinlenir mi
Gece üşüyor diye
tasasına düşülür mü
Babasıyla kapışıp
İt gibi sürttüğü sokaklarda
Almazken kokusunu burnumuz
Yaktığı pankartların
Tuttuğumuz oruçları bozduran bir kibirle
Sabahın altısında açtığımız kapının
Arkasında sığındığı
Çatının altında
Çektiği baliye yanmak
Merhametin
Hangi ayağının altındadır?

Merhamet
Marazlı merhamet
Düşüren insanın insanlığını
İzlediğim her senaryoya
Parmak ısırtacak
Yaşamlar
Yemek yediği sofranın
Duasına amin derken
Bilmediği anlamına
Ve isyanıdır bu bilgeliğe
Bulanmış küfrün
bedeli aşklar

Sarhoşum işte
Bundandır sokaklara
Vuruşum bedenimi
Labirentlerinde kaybettiğim
Bekaretimi
Belki bulurum umududur
Aşk üzerine
Bunca söyleşim
Dağılmış ve kaybolmuş
Bir geleceğin parçalarından
Bir hayat yaratma
Umududur
Küllerini gözlerine
Gömdüğüm
Şiirlerim
Bunca şeyin ardında kalan
Bilgisiz ve bilinçsiz
Öfkesidir
Yunus’un annesinin…