Artık sayamıyorum yalnızlıklarımı
Yetmiyor saymaya parmaklarım
Ufalanmış topçuklar avuçlarımda
Hepsi farklı yerlere saçılmış
Her biri yapayalnız tek başına.
Sonsuz dalgaların arasına karışmış
Bir gözyaşı benimkisi.
Ne eksik ne fazla
Bazen hiç , bazen misli misli.
Üstümdeki yüklerden arındırır beni
Mazideki hatıralarımı ararken,
Issız bir ormanda buldum seni.
Titriyordu al dudakların.
Karanlık üşütmüştü seni belliydi.
Çıkardım yavaşça hırkamı.
Gül hep gül sen,
Kötü haberler almamışsın gibi.
Anne olmuş gibi gül,
Pir sultanmış gibi.
Gül hep gül sen
Yüreğimdeki boşlukları doldurur,
Hayal sıvasıyla sıvanmış gözlerim.
Aldatır beni belki de bir gün,
Dost bildiğim basit taklitlerim.
Bilmem sayamam kaçıncı kez,
Belki de uzak gözüküyordur
Uzanmaya korktuğun düşlerim
Belki de bilmiyorsundur
İnfaz emirli bir cellat var peşimizde
Av kokusunu almış bir yırtıcı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!