Hiç ağlama sen
Hep ağlatıyorsun ama kıyamam ben
Gerçi hep yalandır bahaneler
Yalan bile olsa ağlama sen
Hani ağlıyorsan bile
Böyle çenen titrer ilk olarak.
Sen karşı koyarsın,yorganı ısırırsın.
Ama nafile dolar gözlerin.
Sonra başlarsın göz kapaklarıyla savaşa.
Ardından bir mesaj gelir ve bitti.
Evet göz kapaklarıyla savaş bitti.
Evet ne yazık ki;
Sevdiği ikinci kadınsın sen.
İlki kalbime gömülü.
Evet belki çok oldu ama;
Tam 15 sene önce bugündü.
Artık esirgemeni istiyorum yardımını.
Hatta elinden gelen herşeyide,ardına koy.
Ben sana bir kere tutundum,bir daha tutunmam.
Ve ben sana bir kere tutuldum,
Emin ol bir daha tutulmam!
Sen kouyor üstüm başım.
Ellerim dolandı saçlarına.
Hayret ediyorum doğrusu bu kara kışına.
Sen buz kesmişsin,
Birde havaya baksana.
Hoş bir koku var,yeni mi yıkandın acaba.
Bazen esiyor kafama çekip gitmek.
Ardımdaki herkesi karanlığa itmek.
Üzerimde ateşten gömlek
Alabildiğince yürümek,
Başka diyarlar görmek.
Bazen diyorum çok güzel olur.
Dediler ki;
Aşktan büyük mutsuzluk yok.
Dediler ki;
Bağlanmayacaksın körü körüne.
Gecemin;
Tam ortasından boğazına yapıştı hüzün.
Bugün şiir okudum, ağladım.
Müslüm GÜRSES dinledim, ağladım.
Ağzına sağlık hoca ezan okudu,ağladım.
Varlık içinde yokluk zormuş bunu anladım.
Kimler geldi,
Nasıl tarif edilir ki aşk?
Neye göre sevebilir insan.
Nedir sevmek.
İçimde var bi duygu.
Aşk denen şey bu mu?
İliklerine kadar hissetmek mi hazzı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!