Kadir Ünlü Şiirleri - Şair Kadir Ünlü

Büyümüş, dal olmuş fidanlarımız
Mutluluktan akıyor,göz yaşlarımız
Sıcacık bir yuva,sizin hakkınız


El ele, göz göze, hiç ayrılmayın

Gecenin ta üçünde, kalmışım kan ter içinde.
Açtım perdeyi ki, tüm yıldızlar firar da.
Heyhat,ne göreyim,
Avluda zebaniler,çalıyor tamtamları.
Ellerinde urganlar,ağızlarında salya,
Kurmuşlar dar ağacını,

Merhaba,Toprak,
Çamurundan türeyenler olarak,
Nasıl savaşıyorlar,Musanın torunları bak.
Her şey senin için,dinle Toprak..

Ne çileliydi,azınlık hayatımız,

Pencerem hep açıktı,konacak güvercine
Atmacalar peşinde,olur ya sığınır diye
Mevsimlerden kış,her yer kar,boran
Aman Allahım,baktım ki camda,SEN.

Hoş geldin güvercinim,kalbim yuvandır,

Milas`a gelmemişler bu sene,
Allı turnalar,flamingolar`da küsmüş,
Güzel Ülkeme;
Göbeğini kaşıyan tıknaz rantiyeciler,
Yandaş yöneticileri yanlarına almışlar,
Dikmişler beton canavarları,

Gök kubbe yi sarmış kara bulutlar,
Güneş yine ağlayacak,belli kederli.
Kent in uğultusu çökmüş her yana.
Yükselen betonlar sanki canavar,
Ne gecekondular`ı yuttular,
Uzaya yükselen tabutlar.

Şiir.#KadirÜNLÜ.2008
#Ankara’da #Deniz #Var

Neyleyim deryayı,okyanusları,
Kim demiş yok diye;
Ankara’ da Deniz var

Yine bir güzel e tutuldu gönlüm
Ekmek kadar temiz,su gibi berrak
Buğulu bakışları,
Sanki cennet kapısı
Yine bir ahu,
Yine zor sevda,

Ağaçların gölgesi varmış
Banane
Mangallar tütüyor,içiyorlarmış
Şerefee,
Banane.
Terimin tuzu ağzımda,

Bu şarkı insanlığa,şarkıdan anlayanlara,
Paylaşılmaz ne var ki,şu koskoca dünyada
Kulağımda çınlıyor,bir zencinin şarkısı
Aşkı nağmeliyor,bir İspanyol gitarı

Denizler herkesin,ormanlar,Yüce dağlar