Ben Hüseyin oğlu Kadir
Anlatayım, hayat seyrim nedir:
Elli dörtte doğdum Tosya-Sekiler Köyünde
Kuru ekmek bile bulamadım her öğünde.
Kör-topal bitirdim ilkokulu.
Olmak istemiyordum kullarin kulu
Kastamonu'ya gittim binip bir cipe
Kaydımı yaptırdım imam-hatibe.
Bazan yarı tok, bazan aç...
Allah'dan başkasına olmadim muhtaç
Ne kalem, ne defter, ne de silgi var
Rabbime çok şükür yetti dört duvar.
Derken acı-tatlı aldım diploma
“Ya Rab hiç kimseyi çaresiz koyma”
Çalışırken, dişardan Enstitüyü bitirdim
Ay-yıldızlı bayrağı bu günlere getirdim.
Artık bundan sonrası, size aittir görün
Emaneti şerefle, hedefine götürün.
Hak yolundan sapmayin,vasiyetim bu size
Sizden arzumuz,çok çok dualar edin bize.
4.4.1977
Kadir Soyturk
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!