Kadir Sarıtaş Şiirleri - Şair Kadir Sarıtaş

Sen gerçekten sevdin mi ki,
-Nerden bileceksin?
Ömrünce doğru söyledin mi ki,
-Nasıl güleceksin?
Karşılıksız sevdin mi hiç,
-Nasıl seveceksin?

Korkma kimseden, vazgeçme doğrularından.
Ne kaybedersin ki, bu uğurda ölsen?
Kahramanlık, korkmak değildir ölümden.
'Sonunu düşünen, kahraman olamaz' diyen,
Boşuna mı söylemiş, bu sözü söyleyen?
Ey Türk Oğlu Türk!

Gönlüm,
Sabret bu da geçer,
Neler geçmedi ki?
Sen, bana sahip çık,
Kimler gelip seni üzmedi ki?

Vazgeçeceksin belki de kendinden,
Vazgeçeceksin belki, taşıdığın bu tenden,
Vazgeçemediğin için yârdan,
Eriyeceksin, karın güneşte eridiği gibi.
Aşamadığın kale surlarını yıkacaksın.
Güneşin doğuşunu özleyip,

Yaşayabiliyorsak vatanımızda, mutlu, hür ve özgür,
Ne mutlu, ne mutlu askerimize, güvenlik güçlerimize.
Konuşabiliyorsak dilimizi, hiçbir baskı altında kalmadan,
Ne mutlu, ne mutlu bizlere bu günleri yaşatan atalarımıza.

Geçmişimizle övünüp, atalarımızla gurur duyabiliyorsak,

Dün nasılsa acı, bu günde aynı yüreklerdeki sızı!
Çok uğraştılar bilirsiniz, bölmek için bizi.
Parça pinçik etmek istediler, böldürmedik ülkemizi.
Şimdi de aynı senaryo, ağlarla örüyorlar önümüzü.

Dünkü yüzler yine aynı, şimdi bahaneler farklı.

Havalar soğuk,
Geceler uzun,
Uykularım mahmur,
Şafak karanlık,
Üşüyorum.
Sarmıyor beni hayalin,

İstediğim güzellik değil,
Doğallık, sadelik,
İstediğim gizlilik değil,
Çıplaklık değil, şeffaflık.
Ben her ne istedimse,
İsteseydim, hepsini alırdım.

Gönülden sevene, hiç rastlamamışsan,
Hayaller kurupta, yaslanmamışsan,
Yağmursuz bir günde ıslanmamışsan,
Koyver gitsin dünyayı, sevdalar yalan.

Düz yolda önünü göremeyip, tökezlemişsen,

Gerçek seven, aramaz modayı, estetiği,
Neylesin serveti, neylesin gözü?
Onun lisanında birdir özü-sözü.
Kapalı olsa da dünya gözü,
Görür, görür elbet gönül gözü.