Gözlerini özledim göremedigim gözlerini,
Artık başkasına ait olan gözlerini,
Gülen her daim mutlulukla dolan gözlerini,
Hıçkırıklara bogulmuş her damlasına ömür verilecek
Eşsiz bakışlarındaki gözlerini,
Fotograflarını yaktım dün gece son kez,
Soguk ve acımasız o kaldırım taşlarında,
İçim acıdı sessizce uzaklaştım,
Geriye döndüm,
Senden kalanlara bakmak için,
Hani yaşarken oldun diyorlar ya o misal,
Böyle değildim doğduğumda,
Temizdim,sadeydim,güzelliklerim vardı, hayatla
Tanışmadan önce insanlarla
Beklediklerim vardı hayatımda,
Günahlarım yoktu sıra sıra,
Şehri endama eyledüm keder,
Denizine kurban,gözyaşına sefer eyler
Gün mısrada kalmasa bu gönül neyler,
Yazılan her satır,beni sende eyler,
Yarına ait, iki direk bir liman,
Hiç gitme artık hep yanımda kal,
Gecem, gündüzüm,hüznüm,
Sevincim ol hep yanımda,
Agladığımda gözyaşlarımı silen sen ol
Kahkahalarımın sesinde sen yankılan
Korkularından kurtuldum artık,
Caddelerde yürüyebiliyorum,ıssız gece karanlığındaki caddelerde
Sessizce degil hem artık,avazım çıktığı kadar bağırıyorum,
Kavanoz dipli dünya diyee……
Haykırıyorum tüm kaldırım taşlarına,sokak lambalarına balkonlarında ellerinde bir yudum rakıları olan mahalle sakinlerine,
Çok sevdim çok diyeeeeeee,
Ben seni çiçeklerin açmadığı
Yaprakların dallara tutunamadığı
Ve rüzgarın istese de durduramadığı
Bir sonbahar günü öylesine sevdim
Belki yürüyüşünün endamına
Yarını olmayan,
Yaşanların en güzelinin oldugu gün
Bugündü gün,
Senin oldugun gün,
Ellerimin titrediği,
Yine senli bir gecede,
Seni düşünüyorum,belki bilmeden,
Belkide düşünmeden,
Yoklarla geçiyor,
Sana kızamıyorum asında biliyormusun
Kızgınlığım kendime,
Yaşadıklarıma;
Soguk kış akşamlarında seninle olmayı düşünmelerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!