Kadir Öğretmenim Şiiri - Gürsel Güveloğlu

İlkokulda öğretmen,
Yerine göre de bir babaydı,
Kadir öğretmen.
Benim için, benim gibiler için.
Kararlı ancak kibar biriydi.
Bir bakışı çok şey anlatırdı bize,
Olmak istediğim adam derdim…

Ortaokul ve Lisede de velim olmuştu,
Elleri öpülesi adam.
Gün geldi, lise sona erdi,
Uyandık hayal dünyasından.
Okul kazansam da, fakirdik,
Dershane görmemiş,
Özel ders de almamıştım zaten…
Ancak Kadir öğretmenimin,
Kadir Hocamın bana verdiği,
Parasız şeyler vardı;
Azim vardı, sevinç vardı umutla yoğrulan,
Alın terinden damlayan.
Bu değerlerle havalandım bulutlara,
Kanatlarım sınavların tepesinden,
Birer birer süzüldü engin umutlara.

Hayallerle süslediğim hedefleri,
Elimle koymuş gibi buldum.
Dilim varmıyor söylemeye, ama
Adam gibi adam oldum.
Şimdi…Minnetle anıyorum seni,
Gözlerimden süzülen yaşlar,
Sana saygım olsun,
Manevi babam,
Kadir Öğretmenim.

(24 Kasım 2006-Kadirli)