Üniversitede ilk senemdi
Memleketten trenle babam geldi
Genel Müdürlükten haber gelmiş
Emeklilik hediyesi vereceklermiş
Pembeydi evimiz, istasyonun hemen arkasında
Kara tren selamlardı her sabah, düdük sesi hala kulaklarımda
"Demiryolcu Kadir" derlerdi babama; dürüst, çalışkan devlet memuru; işinde, emeğinde, aşında
Çocuktum, hem de mutluydum çocukken ben Bor'da
Gün hiç bitmezdi sanki, mahallede özgürce koşardım
Akşam ezanı okunmadan eve varmaktı tek şartım
Tuna kara
Tuna karanlık
Tuna büyük günahlara ortak
Büyük günahlara tanık
Dokuzyüzkırkdört yılı kışında
Vakit alaca karanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!