Kadir Mevlam Şiiri - Kâzım Özgür

1
Açtım ellerimi kıble yönüne;
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.
Rüyamda bir perde çıktı önüme,
Kadir Mevtam nasip eyle affımı I.
2
Her hâl-i kârımla şükürler olsun,
Doğruya yön veren fikirler olsun,
Dilimden düşmeyen zikirler olsun,
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.
3
Ölüm acısını andığım zaman,
Azrail’i den aman; ille el aman…
Rap yardım etmezse, halim pek yaman,
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.
4
Hazreti Muhammet en büyük âlim,
Ona sadaka’dan ah olsam salim.
Bunca günahlarla ne olur halim?
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı
5
İlahi huzura varınca yarın;
Celâli sıfatın tahammül sorun.
Salih amellerle müjdeler kârın,
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.
6
Ne kadar yücesin; ne kadar Kerim,
Bir kerter kulunum sünepe erim.
Hiç umut kesmedim Rabbimsin derim,
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.
7
Ağardı saçlarım birden döküldü,
Gençliğim kayboldu belim büküldü,
Bil çare Kazım’ım tacım söküldü,
Kadir Mevla’m nasip eyle affımı.

{Kazım Özgür 05-Ağustos–2006}