Kadir Mevla’m
Tanımasa bile beni, sözlerimi var mı duyan
Kendi bildiğini bir an, bir köşeye atıp koyan
Ben gerçeğe teslim oldum, deyip hakikate uyan
Kardeşlerime ben derim ki, bak Kadir’dir benim Mevla’m
Musa’nın elinde asa, olmuş idi canlı yılan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla