Kadir Kıymet Bilmezsen

Kadir kıymet bilmezsen olmaz!
Gönlün sevgi ve muhabbetle dolmaz!
Sevmeyi canı gönülden bilirsen,
Ayazlarda bile hiçbir gülün solmaz!

Kadir kıymet bilmezsen, hayatın olur zehir!
Berrak akan sevgi pınarların olmaz nehir!
Unutma ömür miadın bitmişse,
Ne kadar maharetli olsan da ölümü edemezsin tehir!

Kadir kıymet bilmezsen, kaçar aşının ekmeğinin tadı tuzu!
İstesen de bulamazsın gönlünde yaşama hazzı.
Yerin göğün sahibi olan Allah’ın rızası kazanılmaz,
Rahmani sevgiler olmazsa, acılar yaşatır sana hayat tarzı.

Kadir kıymet bilmezsen, kalırsın bir başına!
Soğuk sular katılır tam kıvamında pişmiş aşına!
Onlarca, yüzlerce gönülleri rencide ettiğin için,
Manidar vecizeler yazılmaz asla mezar taşına!

Kadir kıymet bilmezsen küstürürsün dost ve ahvaplarını!
Kederlendiğinde kimse sormaz hal ve ahvallarını!
Hayatın meşakkatli yollarında şahlanırsa rahvan atın,
İstesen de zapt edemezsin çelikten yularını!

Kadir kıymet bilmezsen, içten gülmelere kalırsın hasret!
Ufkun daralır kalmaz sende zerre-i miskal kadar basiret!
Kaybedersin vicdan ve merhametini,
Asil gönlün sevmeyi unutur dolar kin ve nefret.

İşin kolayına kaçmadan seversen,
Ömür miadın güzelleşir ve bereketlenir.
Kurumaya yüz tutmuş fidanların yeniden filizlenir!
Gam ve kasavetin,Sıkıntı ve kederin olduğunda,
En manidar mutluklar tazelenir.
28/Temmuz/2017