Kadir Kaya Şiirleri - Şair Kadir Kaya

Bu dünyadan göç niye niye,
Giden dönmüşmü geriye,
Feryad etme gel feleğe,
İnsanlar ders almaz niye,
İsyan etme gel feleğe,
Faniler ders almaz niye.

Arzum, isteklerim çoğalır taşar,
Sevgiye susadım, vardır ayrılık.
Senin için aşkım dağları aşar,
Sevip, sevilene zordur ayrılık.

Hasretin gecemde uykumu deler,

Toprağın bağrından kaynayan pınar,
Sakarya seninle doğar Çifteler.
Özgürlük sevdası özünde yanar,
Sevgiyle barışa yağar Çifteler.

Canlı alabalık, sazanla, yayın,

Boylu, boslu, geniş, iri yapılı,
Ayrı ayrı amaçlı üç kapılı,
On sekiz yıl oldu, bize tapulu,
Severken hüzüne vardık Arçelik.

İki defe sustu, motoru yandı,

Bütün insanlığa uzattı eli
Güzeli,doğruyu konuştu dili,
Sevgilim dediğin bir gülü,
Bizlere Peygamber verdin Allah'ım

Muhammet Mustafam sevgisi pınar,

Gümüşhane, Karsta gezdiler gurbet,
Hasret için sanki içtiler şerbet,
Keremi gönderde göreyim sabret,
Doğudan batıya göçer Can Kızım.

Kerem yuvanızda sevgi deryası,

Annesi Fatıma babası Ali,
Gülün kucağından indi Hüseyin,
Nuruyla esiyor islamda yeli,
Her dem gönüllerde can'dı Hüseyin

Muhammedin gülü onun torunu,

Abone Bol Kepçede

Özenle seçilmiş malzeme elde,
Pişerken sevgimiz esiyor yelde,
Bizdeki nefaset duyulur dilde,
Damak Tadı Abone Bol Kepçede.

Nurlu çehreleri istemez yaldız,
Candan tavırlarla kalplerde yıldız,
Bacanakla aynı değerde baldız,
Güzelliği tek tek Yazdık İzmirde.

Yeşilyurt, Balcova, Kadife kale,

Gönüllere lazım, yansa bir ışık,
Horasan’dan çıktın yollardasın sen.
Keramet sahibi, Mevla’ya aşık,
Hacı Bektaş Veli dillerdesin sen.

Evden Arafata gönderdin pişi,