Sana yazdığım şiirler hep Tanrı’ya övgü
Hasbelkader mümkün mü gözlerindeki sanat?
Kalû belada örülmüş ise kutlu örgü
Engel teşkil edebilir mi şu fani hayat?
Zannetmeyesin ki, madde manadan üstündür.
Bir dem kendime bulmasam meşgale
Aklım derhal sana rücu ediyor
Ansızın ruhum uğruyor işgale
Şuurum beni dahi terk ediyor.
Karanlık odamı doldurdukça
Sokak lambalarında böcekler uçuşuyor
Yolları aydınlatıyor araba farları
Bir bahçede muhayyel çocuklar koşuşuyor
Bir kadın gezdiriyor en güzel diyarları
Sıcak bir gülümseme, gün ışığına bedel
Terkedeceğim zamanı, mekanı ansızın
Bir sözüm var, son kez Azrail’e güleceğim
Bensiz gelecekten pişmanlık duymaman için
Ve sırf sen haklı çık diye erken öleceğim
Düşünmeyesin, ‘’acaba nasıl olurdu ki? ’’
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!