Yaşamın pençesinde,
Ateşler içinde yatan bebek..!
Dertler ortasında,
Bir ana,
Bir baba,
Bir sen...!
Çalarken gece kapıyı,
Gam, keder yüklü,
Sesini hissediyorum.
Kulaklarımda...!
Yüreğini görüyorum.
Gözlerimde...!
Başı kabak,
Yalınayak,
Yarı çıplak...!
Yoksul kalabalık karşılıyor seni.
Kapı önünde,
Gece soğukta,
Ayazda...!
İstekleri,
Sıcak aş parası...!
Tutuyorsun ellerinden,
Doyuruyorsun minik bedenleri...!
Sağırsın, körsün.
Neden soranlara...!
Bir tutam mutluluksun minik bedenlere,
Ağızlara çalınan bir parmak balsın...!
Yoksul kokan sokaklarda,
Viran evlere bırakıyorsun minikleri.
Tek,
Tek....
Kadir gecesinde...!
20.01.2004 – İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 22.1.2004 13:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!