Kadir'den Anıl'a Şiiri - Ömer Dalman

Dünya tatlısı, genç irisi,
deliliği deli gibi, ama yerli yerinde,
gülmenin peşini hiç bırakmayan bir delikanlı,
hayat damarlarıma eş bir yakınlıkta bir insan...

Gerektiğinde etten kemikten bir insan gibi gerçekçi,
bazense kafası yıldızlara gömülü bir hayalperest...
Kadir...
can kardeşim...

ve bu okuduğunuz aslında
bir özür, bir mazeret bildirgesi...
bir ateş geçti yakınımdan
geçerken kalbimi de acıttı da
ondan araya girişim...

insan değil mi sonuçta?
kırıvermiş işte Anıl'ının kalbini! ..
üstelik kendisinin can damarı! sevgilisi...

hiç keser miydi bile bile garibim can damarını? !
ben bilirim...
yapmazdı, mümkün değil! ..
dedik ya, insan işte...
sırf kendimden bilirim ev hallerimden,
ne dönülmesi güç kırgınlıklar yaratıp-yaratıp
sonra yine hiçbir şey olmamış gibi bu yola
beraber devam ettiğimizi hayat arkadaşımla...

olur bazen Anıl...
olur bazen dostlar, doğaldır!
sakın kanmayın şeytanın bu oyununa!
sadece faydalanın.
faydalanın ve aranızdaki sıcaklığı körükleyin her seferinde.

herbir kırılmanın sonrasında
daha bir affedici olun.
daha bir yanmış olsun canlarınız birbiriniz için de,
daha çok sahip çıkın birbirinize.
ve sakın ola gurura esir olmayın;
aşkta gurur olmaz
bu uzun yol gururla çamurlu görünür gözlerinize
kanmayın! ..

Bizim dünya tatlısı, genç irisi deli adam
kırmış bir kere Anıl'ını.
Oldu bir kere, geri alamayız ki zamanı? ..
bakın
benim de kalbim ucundan yanıverdi
çünkü ateş bütün sevenlere dokundu;
bugün Sevgililer Günü...

Siz Kadir ve Anıl...
sevenler...
bir an önce biraraya gelin
ve sen tut o elleri Kadir!
omuzlarından kavra, göğsüne bas Anıl'ı!

çocuktur erkekler...
bunu bil ve sar onu Anıl.
şefkatini eksik etme
kaç günlük ömür? ..

değerinizi bilin ve bırakmayın.
bakın
nasıl da büyüyecek bu ateş!
nasıl da saracak benliklerinizi
ve size ortak bir yuva
koskoca bir hayat hediye edecek.

(Şubat 2007)