kararsız bir nehir sanıyordum seni
kerpiç kokulu
bir yanı metropol bir yanı mevlevi
parmakuçların
kurutulmuş karanfil tohumları
Yaşamak zorunda olmanın çirkin acısı
Üflüyor kirli nefesini suratıma
Ve ben
Kendini kelebek zanneden
Karafatmanın şiirini yazıyorum
Kalemimin terkisine konmuş sivrisineğin yardımıyla
I.
Demirci türküleri çalınır evlerde
öğle vakitleri
Dantelli kıyafetlerde kalır aklım
ince belli bir tebessüm
Tehlikeli
Dün üç bilye aldım
Sokağın ucundaki dükkandan
Biri kaydı elimden
Yuvarlandı, düştü bir çukura
O kadar aydınlıktı ki çukur…
Su tadında yalnızlıklar soluyorum
Gözlerim beni tanımıyor üstelik
Ses geçirmez kelimeler biriktiriyorum
İnsan eli değmemiş yolculuklar
Hesaplanabilen tek olasılık
Saklama ömrünü
Bırak dilediğince yaşlansın
Gözyaşlarına izin ver
Hüznün yadigar kalsın
Kumral sabahlar,
Her yanımı saran sorumsuz telaş
Buluyor karşılığını
Ayakizlerimin mağrur esnekliğinde
Sesimdeki kamaşma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!