Kadir Çimenyemez Şiirleri - Şair Kadir Ç ...

Hayata Başladığım Andan İtibaren
Sığındığım Tek Limanım'dın Sen
Onlarca Acılara Cefalara Rağmen Göğüs Gerdin
Beni Bu Güzel Dünyaya Getirdin
Oda Yetmedi Hayatı Öğrettin
Nasıl Yaşayacağımı Nasıl Göğüs Gereceğimi Öğrettin

Derin sessizlikler var dört duvar arasında.
Ömür Bitiyor… Her Geçen Zaman Aralığında,
Bitenlerin ise, hep anısı kalıyor bir kenarda.
Benimde kaldı, bir çift ayakkabı babamdan hatıra.
Bakar bakar hatırlarım, yolculuk yaparım anılarımıza.
Sessiz değildir en değerli kişiden kalan eşya,

Korkuyorum dalgaların sertliğinden,
Her biri beni yerle bir ederken.
Bir isyan yükselir içimde,
Deniz mi, ben mi, hangimiz daha derin?

Yıllar geçince dindi denizler;
Kıyıda bir fırtına... Silindi kumda kalan izler.
Derin mavinin altında bir beden...
Tanık balıklar sağar dilsiz, korku dolu gözler.

Ne bir kabarcık, ne bir çırpınış...

Malefik bir evrenin gecesinde çizilir haritam,
Horoskopta isyan başlatılmış.
Gök günlüklerimde kan,
Karşıt açı belirtisi,
gezegenler arası istila.
Efemeris şaşkın

Sönmeyen bir ateş, kalbimde yanar,
Gecenin siyahında, yıldızlar donar.
Rüzgar fısıldar, düşlerimde kaybolurum,
Kırık bir ayna gibi, parçalanırım.

Gözlerin bir fırtına, denizlerde savruldum,

Bir zamanlar sevmiştim seni,
Sen riyakar bir köpek, ben serseri.
Havada ayaz, yerde bembeyaz,
Denizlerde bile yok telaş.

Sisli, puslu gökyüzü, adın geçince güneşli hüzün.

Okumayı yeni öğrenmiş gibi
Hiç durmadan kitap okuyorum,
Sanki okuduğum her kitap
Bana seni anlatıyor,
Onlar anlatıyor ben dinliyorum
Hiç durmadan okuyorum

Karanlık bir köşede,

Bir ben varım, bir de sen.

Acı çeken bu gönlüme geçmez sözüm,

Akrebi, yelkovan kovalamakta.
Yavaş yavaş uyanmakta güneş,
Soğuk sokaklarda tarifsiz sıcaklıklar.
Bir ses yükselmekte (poğaaaçaaaaaciiiee)

Kimsesiz çocuklar ’da bir hüzün.