Kadir Bilenden Şiiri - Ahmet Özdemir

Ne kuyruk salladım, ne de eğildim.
Buldum değerimi değer bilenden.
Kimince bir borsa gibi sevildim;
Düştüğümde onlar kurtuldu benden.

Boş bir çaba, takıntı mı bendeki?
Elbet bu da geçer, geçmeyen ne ki?
Bu güne güvenen aymaza de ki:
“Uyan da pay çıkar gelen gidenden”

Şarkıyım, türküyüm sözsüz gaydasız,
Bölünmez sayıyım paysız paydasız
“Hani hani? ” diye sormak faydasız;
Kendimden başkası olmam dümenden.

İstendiğim yere ayak basarım,
İffetim onurum için yaşarım.
Yalnız sevgi alırım, sevgi satarım;
Kazancım sevgidir, helâl edenden.

Onca yoldan kapılardan geçerek
Kendi gerçeğimi gördüm severek.
Demem; “mihnetime minnet ne gerek”
Kime zarar gelmiş kadir bilenden.

(2. 10. 2004- Altınoluk)