Sanki bir evde gibiyiz
Kapıları aralık bırakılmış
Aynı evin farklı odalarında,
Gel demeni bekliyorum…
Çık Git demenden korkuyorum
Hayatın akışı gibiydi sevgi
Sadece başlangıçta güzeldi
Derin bir şelale gibi gözlerinin
Baktıkça içine düşerdim
Aşkımdan Ferhat olup dağ mı deleyim
Mecnun olup kendimden feragat mı edeyim
Senin için kayıp bir mezar mı bulup gireyim
Söylesene Can söyle sana ben ne diyeyim
Gözlerindeki derin çukura mı gömsünler beni
Artık kalmadı içimde sevdan
Bir öylesin bir böyle
Bende istemem öyleyse
Eğer bu sevda hakkımız değilse
Ben seviyordum sen bilmiyordun
Kâh ağlarım Kâh gülerim
Ne zaman üzülsem dara düşsem
Hatırladığım tek şey sen
Bir de sana olan özlemim
Bana iyi gelen
Kahve gibi olsaydı hatr-ı dünyanın
Değil 40 yıl 40 asır kalırdım
Kalmak için bir sebebi olsaydı dünyanın
İnanın sizden önce ben kalırdım
Yaşanacak yeri kaldımı dünyanın
Tuna boylarından, çanakkale surlarına
Bitmez bizdeki bu destan
Nice şehitler vermiş olsakta
Şehitlerimin duasıyla ayakta durur bu vatan
Mezarında bir evlat bekler mahşeri
Birşey gelmezdi elden
Ucundakiler düşmezdi dilden
Bir düğümdü çözülmezdi
Çıkmazdı iki dudağın içinden
Bir harbin var idi gönülden
Yine içimde bir hüzün
Hep ateşi yanmazmışya közün
Hep mi sana baktırırdı bu gözüm
Esirimi oldurdu kalp biricik bir sözün
Yüzümde gülmedi kabullendim kaderi
Toparlan ey Türk evladı
Ne zaman uyanacaksın daha
Vatan elden gidince mi
Şehitlerin naaşı çiğnenince mi
Atam olsaydı iyi olurdu değil!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!