Kadir Aktemur Şiirleri - Şair Kadir Aktemur

Hayeller bitip, ümitler tükendiğinde
Her şeyi bırakıp, gitmek istersin
O artık yok, gelmiyecek dendiğinde
Hayatına son verip, ölmek istersin

Acılar üstüste eklendiğinde

Helal, haram demeden
Her vakit dem tutarsın
Lokmasını yemeden
Düşünmeyen utansın
Bizi yoktan vareden
Rabbimin izniyle varsın

Yüreği, öğretme aşkıyla dolu
Gösterir, en güzel, en doğru yolu
Ne çok özledim bilseniz onu
Bir sevgi pınarı, canım öğretmenim

Hayatı geçsede binbir zahmetle

Ben seni öylesine bir aşkla sevdimki;
Yüreğimde yanan sevda ateşi
Hiç sönmeyecek
Bazen alev alev, bazense bir kor olacak
Ben seni öylesine bir aşkla sevdimki;
Alevi yüreğimde

Sen varya sen
Uykusuz gecelerimin sorumlusu
Sen varya sen
Yediğim ekmek, içtiğim su
Sen varya sen
Seven kalbimin, tek coşkusu

Tut elerimi,
Ne hissediyorsun?
-Hiç
Hiç mi?
Ben yüreğimin yandığını hissediyorum

Çektikçe kısalan, biten ömrüm gibisin
Ciğerlerime dolan, vefasız sevgilisin
Bıraktım seni, artık aramıyorum
Başkasını bulmuşsun, sen işini bilirsin

Kavuşmak güzel olurmuydu, ayrılık olmasaydı
Sevmek neye yarardı, sevilen bilmeseydi
Dudakları kapanıp, gözleri söyleseydi
Sevmek neye yarardı, sevilen bilmeseydi

Bekleyen olurmuydu, gidenler gelmeseydi

Aşkın gözü kördür
Evlenince, gözler açılır
Yarinle bir tatlı muhabbet
Mazide hoş bir seda olarak kalır
Evlenince;
Gözler açık, kulaklar sağır...

Korkulu gözlerle bakıyor etrafına
Şefkatli bir kucak arıyor, Gazze'nin çocukları
Ne kardeş kalmış, ne baba, ne ana
Ağlıyor, ağlıyor, Gazze'nin çocukları

Bir anlam veremiyor