Kadınsız yaşam Şiiri - Çay Şairi

Ütüsüz buruş buruş bir yaşam
Yemeğe ihtiyaç olmayan
İnsanları doğarken giydirelim
Bir de ölürken kefenleyelim
Eve ne gerek var!
Her yer bize diyar!
Bir taşın altında
Yada bir ağacın kovuğunda
Yaşar gideriz işte
Temizlikmiş halı süpürmeymiş
Banyo yapmakmış
Elbise değişmekmiş
Hepsini itiyoruz elimizin tersiyle
Gezip dolaşsın yirmi yıllık kisvesiyle!
Ne buldu ise onu yesin
Parası varsa onunla eğlensin
O lokanta benim bu kahvehane senin
Dolaşsın dursun mekan mekan
Nerde kaldın diyen olmasın akşam
Bebek sevmek çocuklarla gururlanmak
Ne gerek var düğün dernek kurmak
Yaşayalım işte doğada aslanlar gibi!
Yaşasın nerde sabah orda akşam fikri!
Eğer kadınlar olmasaydı hayatında
Böyle özgür olurdun tüm yaşamında!
İnsanca yaşamanın mimarı kadın
Evin direği sensen çatısı kadın
Çatı olmasa başında
Kalırsın dımdızlak ortada
Kadını baş tacı yap
Şükret haline dostum
Önüne gelince iki yemek kap

Bilgehan Işık