Kadınsın Anasın Eş; Sin Atasın

kadınsın anasın eş sin atasın
oturup ta düşün ne yapmaktasın
bu umman denizinde sende damlasın
ben haklıyım deme,sen hatalısın.
her sabah kalkınca baktınmı aynaya,
yüzünü yıkayıpta, oturdunmu sofraya
kıyamadın bir fincan kahve ile bir bardak suya
hep haklıyım deme, sen hatalısın.
saçların taranıp, yüzün güldümü
gül ve neşe ile gözün gördümü
ışık saçıp, tatlı dilin döndümü
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
pijama çıktımı günboyu üstünden
parlayıp gözlerin, güldümü çehren
bir sıcak çorbaydı istenen senden
ben hakşlıyım deme, sen hatalısın.
ne istedim senden söyle çok mu şey
tatlı dil, güzel söz istemem başka şey
kapıyı açınca bir gülümseyiş
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
gec bir vakitte sen başka yerde
aşkından uzakta diger odada
degmedi tenine yoksun uzakta
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
yanmadı ateşinle, tenim yanmadı
almadı ılık nefesini agzım almadı
degmedi elin asla elime
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
bitirdin sevgiyi uzak durarak
hergün kavga ile yaşayarak
papuç dışarıda hep yalınayak
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
sonunda oldu, olanlar işte
sen bozdun düzeni, şaşırıp küsme
sevgiyi çok gördün vermedin eşe
ben haklıyım deme, sen hatalısın.
artık arama geçen günleri
elinle yıkıldı bu sevgi evi.
gidermi gelenler şimdi hiç geri
ben haklıyım deme, sen hatalısın.