Daha kaç yıl bekleyeceğim seni,senin yanında
Özledim demek hislerime derman olmuyor.
Seni her gördüğümde geçmişim aklıma geliyor.
O kadrini kıymetini bilemediğim
Rüzgarlar misali geçen,çocukluk çağlarım…
Şimdi hangi mevsimin kadını
Hangi ağacın yaprağı
Hangi zehirli çiçeğim bilmiyorum…
Gözlerim o masum anlamını yitirdi
Tırnaklarım da artık ojeli
Yüzüm çizgilerini saklamak adına boyalı
Ve bakışlarım hüznünü gizlemek için kapalı…
Ben bir kadınım artık
Başımı bir çocuk misali okşayan yok
Yanaklarımı sıkıp öpenler de gitti
Dileğimi söyleyemez
Duygularımı saklar oldum Dünya’dan…
Tüm ömrümü alın,
Bir yıl çocukluğumu verin
Kadınlıktan sıkıldım
Babamın dizine oturup
Annemle evcilik oynamak
Sokakta ip atlamak istiyorum
Kadınlıktan sıkıldım….
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 11:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pakize Gülşah Tatlıdil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/16/kadinlik-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)