Hiç düşündünüz mü? Kadınlarımız olmadan hayat olur mu bizim için? Onlar bizim; anamız, bacımız, eşimiz, kızımız herşeyimiz. Onlarsız bir hayat olmaz. Bizler yeri geliyor; onlar için katil oluyoruz. Yeri geliyor; onlar için deli divane olup kendimizden geçiyoruz. Yeri geliyor; kaçıyoruz çenelerinden. Yeri geliyor; peşinden koşuyoruz aşklarından. Su gibi, ekmek gibi; hayatımızın ayrılmaz parçalarından biridir onlar.
Onları anlamak kolay değil elbette. Bazen bir bilmecedir davranışları. Bazense her hareketi ve konuşması büyüler; sihirli bir değnek gibi. Çözülmesi zor bir bulmacadır bazen. Alır götürür etkisiyle başka dünyalara.
Kadınlar, bizim kadınlarımız; fedakardır. Çekinmez çalışır tarlada, bağda, bahçede; sırtında bebeğiyle. Çoğu zaman dertlerimize ortak olur, kuvvet verir zor günlerimizde. Onlar bizlersiz, biz onlarsız olamayız.
Kadınlarımız, öyle kolay çözebilecek bir bulmaca değildir. Bir bakarsınız sever derinden. Bir bakarsınız yüz vermez sözüyle. Onlar bizi çabuk çözer, buzdan adamların sıcakta eridiği gibi. Biz çözemeyiz bazen; buzdolabındaki buz gibi.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
