Kadınlarımız Şiiri - Gülbeyaz Alacatlı

Daha doğar doğmaz kara toprağa gömülen,
ilahi vahiy ile değerleri bilinen,
Anamız, bacımız, yarımız yamacımız,
Elimiz, kolumuz, lokmamız,aşımız
Bağrına yaslanıp, döktüğümüz göz yaşımız

Kıskançlık yüzünden karalara bürünen,
Evlere hapsedilip,fitne fücur görülen,
Sabır ile yüreği,ilmek ilmek örülen,
Anamız, bacımız, yarımız, yamacımız

Bir zamanlar bağ bahçe,tarla bayır sürülen,
Peşinde beş on bebe gece gündüz yorulan,
Kaynana zulmü ile defterleri dürülen,
Anamız, bacımız, yarımız, yamacımız.

Son moda şimdilerde dışarıda çalışmak,
Zor gelir evde durup,eşe dosta karışmak,
Süs boya makyaj derken, el alemle yarışmak
Anamız, bacımız, yarımız yamacımız.

Kimiside köleliği iki kata katlamış,
Hem evde, hem dışarıda koşturmaktan çatlamış
Düşmüş bir insafsıza,belli ki zor katlanmış,
Anamız,bacımız,yarımız,yamacımız.

Kimisi, uzak durur olmuş görücüye, kocaya,
Aşkını arar iken,yaşı varmış niceye,
Bilinmez imiş demek, aşk denilen hikaye,
Anamız,bacımız, yarımız, yamacımız.

Üstündeki yükleri saymakla bitmez ki çok,
Aşçı,öğretmen,uşak olmadığı meslek yok,
Çocukları yemeden gezemez ki karnı tok,
Ondan başka inanın, hiç kimsede vefa yok,
Anamız, bacımız,yarımız yamacımız.