Sen ki!
ne acılar ne yoksulluklar
ne yoksunluklar görmüş
hiç nazlandırılmamış
insan diye görülmemiş
sofradaki yerin
öküzden sonra gelmiş
sırtında sopa
karnında sıpa hiç eksilmemiş
Sen ki!
hiç çocuk olmamış
doyasıya oyun oynamadan
kadın olmuş
ve durup dinlemeden
hep çalışmış
hep çile çekmiş
Sen ki!
Anadolu'da
taştan katık çıkarmış
tarlada çocuk doğurmuş
ellerindeki nasırlar
genç yaşta yüzündeki derin çizgiler
ne yaşadığının kanıtı
çocuk okşamaya vakit bulamamış
hayat geçmiş gitmiş
ama hiç mi hiç yaşamamış
Sen ki!
kentte hem evde işçi olmuş
hem de en zor işlerde çalışmış
ve yaşama tutunmayı başarabilmişsin
sen güçlüsün!
güçlü olduğunu
yaptıkların, başardıkların gösteriyor
yıkma kendini
yık tabuları
karşı koy
diren
ve ben de varım de
sana böyle bir yaşamı reva görenlere...
Kayıt Tarihi : 26.12.2014 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)