Kadınlarımız Şiiri - Ramazan Pamuk

Ayağına cennet serilmiş haktan
Çoğu has bahçenin gülü kadınlar
Olmasa hayatta çökerdik çoktan
Arkamızda destek, eli kadınlar.

Kimi huri gibi,kimisi melek
Kimi kalbur sallar,kimisi elek
Kimi cefa çeker, sırtında şelek
İki büklüm olur, beli kadınlar.

Törelerden girer belaya başı
Çatlıyor yerine koysalar taşı
Durmadan akıtır gözünden yaşı
Akar damla damla seli kadınlar.

Yavrusunu sever,öpüp yüzünden
Kıskanıp esirger iki gözünden
Arı olmuş taşır çiçek tozundan
Kovanlarda petek balı kadınlar.

Dişi kuşlar gibi yuvadan çıkmaz
Yorgun düşer belki sevmeden bıkmaz
İhanet edipte,yuvasın yıkmaz
Serilir yerlere halı Kadınlar.

Hakkın emaneti onlar bizimdir
Bazı koruk olur,bazı üzümdür
En güzeli sevgi,saygı çözümdür
Hayatın rengidir alı kadınlar.

Hilkati’yim anam beni belemiş
Topraklardan öllük edip elemiş
Koyun gibi hep arkama melemiş
Tutunduğum ağaç dalı kadınlar.

Bu Şiir Dünya Kadınlar günü münasebetiyle yazılmıştır.