Kadınlarımız Şiiri - Selahattin Ölmez

KADINLARIMIZ

Şefkatine sığınıp ellerini öptüğüm,
Beni var eyleyip,doğuran büyüten anam,
Sen ne yüce bir insansın,ne büyük bir kadın.
Kendisini yar eyleyip yüreğime gömdüğüm,
Hayatımı paylaşan,sevda pınarım,eşimde kadın.
Arkamda büyük bir güç,gülücükler bahçesi,
Kızımız kızlarımız onlarda kadın,
Hayatın her anında,desteğini bulduğum bacımda kadın…
Daima bir güçtür,var oluşun tarlası kadın,
İnsanlığın,insanların anası kadın…

Bebeğinin yerine omzunda mermiler taşıyan kadın,
Cebel-i berekette Rahime Hatun,
Kastamonu’da Satı,Kütahya’da Emeti kadın,
Erzurum’un yüz akları,Kara Fatma ve Nene Hatun
Özgülük uğruna can veren bu bedenler,
Bunlarında kütüğünde yazıyor kadın….

Yuvanın dişi kuşu,
Pişirip sofraya getiren aşı,
Çekip çevirip hanede bitiren işi,
Teninde güller kokusu,
Yüzü ay,gözleri dünya güneşi.
Varlığıyla oluşur evler çiçek bahçesi,
Yokluğu düşünülemez,asla hiç kadın…

Kadın ne kaşık düşmanıdır,ne kuma,
Asla kendini layık görmemelidir buna,
Zira hayat devam ediyor, dönüyorsa dünya,
Kadının katkısı çok daha fazladır bunda…

Kadın,can yoldaşı,
Kadın; Ten yoldaşı,
Kadın; insanın sırdaşı,hayat arkadaşı,
Bir yastığa baş koyan,yaşam sevdası,
Geleceği devralacak,nesillerin anası…

Kadın eşsiz bir kutsal varlıktır,
Kıymet taktir etmek,mümkün değildir,
Paha biçilmez mücevherdir,
Gördüğün göz kadar değerlidir,
Cennet ayakları altında olduğu,söylenmektedir,
Bu tariften başka,ne beklenmelidir,
Cenneti müjdecisi değimi kadın….

Yar eden Kadın,
Var eden Kadın,
Başarının ne ardında,ne önünde,değildir
Ta içinde bulunur KADIN….

08,MART.2005