(Fasl-ı Muhabbet Şiiri)
Havva anamızdı Hazreti Âdem’e eş
İnsanlıkla birlikte vardır kadınlarımız.
Atalarımız birdir bütün insanlar kardeş
Çocuğa ana, er’e ‘yâr’dır kadınlarımız.
Elmanın yarısı biz yarısı da kadındır
Olunca kız çocuğu bir nazlı evlâdındır
Çocuklarla birlikte mutlulukta tadındır
Yanan yüreğimize ‘kar’dır kadınlarımız.
Eğe kemiği gibi bükülmeye gelemez
Kızdıracak olursak, neler söyler bilemez
Eğer mutlu değilse evde yüzü gülemez
Gülmüyorsa alevli ‘har’dır kadınlarımız.
Evlilik kutsal yuva öznesinde güven var
Neşv’eder bu durumda karşılıklı itibar
Müsamaha var ise bir ömür boyu kadar
İffet âbidesidir ‘ar’dır kadınlarımız.
Kadın nezaketiyle nârince bir çiçektir
Sevgisini sununca kandıran içecektir
Ağız tadı var ise sıkıntı geçecektir
Karanlıkta ışıyan ‘nur’dur kadınlarımız.
Kara Fatma savaşta yiğitlerin yanında
Cesaret fışkırıyor Nene Hatun kanında
İhtiyaç varsa ona nefer olur ânında
Bizzat savaşa gider ‘er’dir kadınlarımız.
Anadır o evinde nice yiğit doğurur
Onu vatan aşkıyla hamur gibi yoğurur
İstisnayı büyütmez sinesinde soğurur
Merhamette melekle ‘bir’dir kadınlarımız.
Evin işleri onda yorulsa da çalışır
Varlığa şükrederken yokluğa da alışır
Böyle kullar Allah’ın cennetinde buluşur
Kötülüğe set olan ‘sur’dur kadınlarımız.
Onun gibi yâr olmaz, Bağdat gibi de diyar
Kıymetini bilmeyen onun canına kıyar
Behlül bıkıp usanma bilmeyeni sen uyar
Nasıl mutlu olurlar ‘sır’dır kadınlarımız.
07.03.2021
Kayıt Tarihi : 8.3.2021 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!