Kadınlarımız Şiiri - Kerim Yavuz

Boyunları bükük çıkan resimde.
Hani onlar idi başta tacımız.
Ezilip dururlar kırsal kesimde.
Anamız bacımız kadınlarımız.

Bu nasıl bir iştir söyleyin beyler
Gönlümü dağladı gezdiğim köyler
Körpe yavrusuna ninniler söyler
Anamız bacımız kadınlarımız.

Kiminin çehresi sararmış solmuş
Kimi boğazına kadar çiliyle dolmuş
Kimisi aç susuz perişan olmuş
Anamız bacımız kadınlarımız.

Yanar yüreklerin başı derini
Söndüren olmuyor yangın yerini
Akıtır toprağa alın terini
Anamız bacımız kadınlarımız.

Kadına zülüm yok yazıyor dinde
Yanında kim var ki ah çekişinde
Irgatlık yaparlar çapa işinde
Anamız bacımız kadınlarımız.

Yavuzoğlu der ki insan onlarda
Çalışıp dururlar yağmurda karda.
Umut arıyorlar tozlu yollarda.
Anamız bacımız kadınlarımız.