Kadınlarımız Şiiri - Ozan Vurguni

Baharı andıran tel duvağıyla
Çiçeğe bezenir kadınlarımız
Zemheri sonrası bahar gibidir
Dalında gül verir kadınlarımız.

Karnında büyütür oğulu kızı
Güneşle emzirir baharı yazı
Ağarır saçları kırışır yüzü
Çınardır dal verir kadınlarımız.

Anadır teline kurban olduğum
Canandır kendimi onda bulduğum
Sevdamdır bitimsiz aşkla dolduğum
Peteksiz bal verir kadınlarımız.

Hasat şarkısıdır kazma kürekli
Baskılar örseler onu sürekli
Anadolu gibi yiğit yürekli
Zalime dil verir kadınlarımız.

Savaşır düşmana vermez hakkını
Toprağından söker kendi kökünü
Hain namlulara gerer göğsünü
Yoldaşa yol verir kadınlarımız.

Zulme karşı düşer dili türküye
Yer vermez içinde kötü korkuya
Sürer yüreğini çıplak namluya
Dağlara el verir kadınlarımız.

Vurgun,i tarihi sallar dizinde
Bir isyan ateşi yanar özünde
Savrulur dumanı kendi közünde
Düşmana kül verir kadınlarımız.

Mart 2000 Abdullah Oral