Kadınlarıma (Anneme Sevgilime Kızıma)

annem
gül sen önce
gerisi gelir nasılsa

nasılsa içimizde bir rüya saklı
nasılsa ayaklarımızın altı cennet

biraz ağlayıp
gözümüzden özgür yaşlar boşaltıp
dünyanın sahte vitrinine
onca itirazı bir yer kabuğu varsayıp ruhumuzun üstüne

sevgilim
biraz gül önce
gerisi gelir nasılsa

aklına düşler getirme
bu çünkü
bir yakarışa doğru taşıyacaktır
bir şikayetlenmeye doğru götürecektir seni
zamanın hasadından bir incecik tüy düşle
içinin dağlarından bir çiçek kokusu sun bize
ve gül
gerisi
gerisin geri bir hüzne düşmektir nasılsa

kızım
gül herşeyden önce

bana berrak bir gök resmi getir
aklının tuvallerinden

anne
senden başka bir şey kokmasın
kadın diye dokunduğum

sevgilim
senden başka bir şey kokmasın
yar diye sarıldığım

kızım
senden başka birşey kokmasın
şefkat diye bellediğim

sen beni inşaa et anne
sen beni onar sevgilim
sen beni süsle kızım

ben haykırmayı iyi bilirim
putlar kırmayı çok iyi bilir baltam
savaşırım ki
hem nasıl
kanımın son damlasına kadar
çekilirim mağaralara ki
hem nasıl
insandan eşyadan zamandan tecrit edenin kayrasıyla

sen gül anne
putlar kırıp döndüğümde beni sarmala

sen gül sevgilim
mağaradan döndüğümde ört beni
insana zamana ve eşyaya geri döndür

sen gül kızım
seni sen görmek için sevdim
bunca kadını

ve sen gül biraz hayat
aklımı zamanın zehrinden
bir gül ile koru

helvadan putlarımızı yedik
kızlarımızı gömdük
ve çok ağladık
insan yanlarımızın erozyonuna

gül sen annem
gül sen sevgilim
gül sen kızım

içimizde bir öfke kabarmaktadır
isyanın diplerine doğru
ağlamadan
ve haykırmadan önce
biraz gül..

m.M..