Büyük kadınlardır onlar, kocaman birer granit
Ben efendim, tanımadığınız suskun mimarım
Hüznü yontmuştum yüzlerinde,sonrası birer mutlu anıt
Çekicim keskim olmadı hiç, yüreğimle varım..
Ben, anıtlarımın saçlarını okşarım, gülersiniz
Parmaklarım, dokundukça süt içer göğüslerinden
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta