Kadınlara Dair Şiiri - Yorumlar

Kadına dayak atan erkeği, başka bir kadın terbiye etmiştir . Çocuklar en çok annelerinden dayak yemiştir.

Kadına şiddeti, (şidetin hertürlüsünü) kınıyorum ama ne ekersen onu biçersin bazende sen ekersin zavalının biri biçer ve cezaya o çarpılır

Şiir çok güzeldi ..
saygılarımla

işte! ..mesela.
kadınının sorunu kadı'nın sorunu bu yüzden.

kadının sorunu kadının sorunu.



şiir destek gibi duruyor.
çok kutlarım şair.

şiirinizdeki tespit doğruda,kleopatralar günümüzde yok değil hani.yeterki birileri kadınlığı koz olarak görmesin.şiiriniz gerçekten çok güzel,benim için bey,ne kadar efendiyse,hanımlarda o kadar efendidir.zincirdeki halkalar yeterki eşit olsun. kaleminize ve yüreğinize sağlık,saygı ve selamlar.

'Efendi mi köle, köle mi efendi?/Aynadaki yüzü hiç
çizemedim....' Ayrıca 'İnsanı insana bağlayan
zincir/ Bin yıllık esarete kefil...' değil, insanın insan
olamayışının kefareti. Sevgilerle şair.

Enver Özçağlayan

Gerçekten şiir olarak çok hoş bayıldım..

Şunu belirtmeden geçemeyeceğim, her yerde, her fırsatta garip bir kadın desteklenmesi var, elbette olmalı.
Lakin bunu yaparken, böylesi zamanlarda 'kadın' teriminin tüm kadınları kapsamadığını da belirtmek gerekiyor. Kadın cinsiyetinin içinde, sosyal sınıflar arası o kadar büyük uçurumlar var ki; belli kesimlerde var olan vampirellalar böyle şiirlerden nemalanmamalı... saygılarımla.....

Dip not: Anne ve ablalarından dayak yiyen çocuk sayısı ve dayağın tekrarı her zaman dayak yiyen kadınlardan daha fazladır.

Dipsiz kuyuya düşen çığlık
büyütür umarsızlığı
Her evde bir yalnızlık ...

şiir seyrinize teşekkür ediyorum

Doğum günü kutlaması,günün şiiri diye sunulmuştu
bizlere.Babür Pınar'ın şiirinin,günün şiiri seçilmesi sevincimiz oldu.Kutluyorum.

Bu ak beyinli, özgür ruhlu, şair insanları seviyorum.
Kendilerini kâh kadının yerine koyar düşünür yazar, kâh baş kaldırının köleliğe ilk karşı çıkanın kadın olduğunu bilir onun yanında yüreğiyle yol alır.,kalemiyle yol verir.

İlk defa biraz zorlandım sevgili Babür 'ün bir şiirinde.
Elbet anladım ki mavi pencerelerden pembe dünyaya bakmanın zorluğunu da gene pembe kadınlara bırakmalıyız,demek geldi içimden.Bizim duruşumuz kurtarmıyor durumu kadının ruhundaki fırtına yok satırlarımızda kokusunu bulamıyor.Maçoluk yanımızı gömsek bile kadınsı şevkat satırlarımızda mısralarımızda bizi yeterince sıcak kucaklayamıyor bir nisa'nın sevecenliği gibi.

Hümanist yanından bakınca güzel bir mesaj ve hoş bir şiir olmuş diyebiliyorum ancak.Sevgilerimle

güzel bir bakış, objektif bir duruş, adı yok kadının.kimliği ne olursa olsun, hep bir yanı eksik ,bir yanı yanlız. kutluyorum.