Dağlar bir yıldız düşürdü içime
Bir ana sıcaklığımı desem
Yoksa yârin yangın yeri Gözlerimi
Bir güneş doğarcasına umuda
Ve kavgada sevmeli onları
Hem haranda sevmeli
Çorak toprağa çıplak ayakla
Basan minik kız çocuğunu
Sonra kara denizde bakmalı çay karası gözlerine
Birde diyarbekirde
Sıcak ekmek pişirirken görmeli
Fabrikada alın teri döken
Yorgun ama gururlu kadınlar var
Karanlık sokaklarda hayatın yüzüne gülmediği
Kadınlar var içimizden her biri
İşte okulda evde
Hayatın yüzünü gösterdiği her yerdeler
Onurlu bir hayatın anahtarıdır onlar
Sevdik sövdük aç bıraktık
Gözyaşlarına bir mendil bile olamadık
Oysa yine onlarla güldük
Anlamlıydı dünya onlarla
Kadınlar vardır evet vardır
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 11:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!