Sen, tanrının üvey oğlu,
Gün gelip de,
Puslu bir aynada kendini görünce,
Biliyorum,
Aklına düşecek o anlamsız düşünce.
“Çok kadınlar sevdin,
Masum, güzel, aşifte, çirkin,
Hiçbirinde de aşkın
Sendeki anlamını göremedin
Ruhlarını asıp birgün,
Yalandan vestiyere
Döndüler martılar gibi
Ait oldukları yere...”
21 Ağustos 08
Muğla
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!