Çocukluğumun analarını hatırlıyorum,
Sıcak yürekli güler yüzlü
Cefakar analar, köy kadınları
Çamaşırını,bulaşığını külle yıkayan kadınlar.
Anamın yemek pişirişi hala gözümün önünde.
Elleriyle çamurdan yaptığı ocağın üstünde,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…