Kadınlar Günü'ne Şiiri - Müjgan Kızıleniş

Kadınlar günü kutlanır...Kırmızı karanfiller dağıtılır...Gün biter...Üzerine basılmış karanfillerin kızılı solar...Acır karanfil...Bir kadın süpürgesiyle dokunduğunda,diriltir karanfilin solan rengini...Gülümser karanfil...Kutlar kadının gününü...Ve gülümser kadın...
Siz kadınları seviyorsunuz.biliyorum.Kutsuyorsunuz da...Onun tanrının size armağanı olduğunu söylüyorsunuz. Saçlarının rengine, kısalığına uzunluğuna,giyimine kuşamına,işine gücüne,adım attığı her yere çok sevdiğiniz için karışıyorsunuz.
S iz kadınları seviyorsunuz biliyorum.Çok sevdiğiniz için yasaklar koyuyorsunuz,Koruyorsunuz tüm kötülüklerden...hemcinslerinden...erkeklerden.Biz kadınlar bu yüzden çok şanslıyız.Heryanımızda bizi koruyan,gözeten birileri var.Ne güzel...
Ağır ağır alışıyoruz Ağır ağır alıştırılıyoruz...Alıştıklarımızla körleşiyoruz...
Reklam afişleri bizsiz olmaz...Hiçbir vitrin biz olmadan gözalmaz...Bununla övünmeli miyiz...Evet hayatın içindeyiz...renkliyiz...ama para,pul değiliz...Değeriz biz...
Kadın ana,kardeş,evlat...Kadın eş,aş...Kadın arkadaş...Kadın aşk...
Siz erkekler...Kadınlar...Kadın=erkek..Erkek =kadın dır.İnsandır aslolan...İnsan dediğimiz kuş misali iki kanatlıdır.Bir kanadı kırıksa hep kanar diğer kanadı.Çırpınır durur anlamsızca...Uçamaz....