Kadınlar bilmeden eğitirler adamları,
Adamlar öğrenirler ama öğretmezler.
Uzaklardan bir koku gelir,
Cumanın kokusuna benzer.
Belki de gül bahçesinde pembe bir gülün kokusudur,
Ya da güneşin kokusu.
İşte,
Kadınlar
Böyle eğitirler bilmeden erkekleri.
Eğitilen
Allaha kucak açmışsa,
Ne güzeldir.
Açamamışsa,
Çölde savrulan kum taneleri gibi,
Bedeviye döner.
Aşkın eğitimi
Gider gider,
Mecnunla Leylaya döner.
Bir tas yemek yerine,
Bir kepçe tınısı
Yankılanır boşlukta.
Leyla
Tınlamazken Mecnunu,
Mecnun
Eğitiliyordu aslında.
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!